Zeedistel

De zeedistel is een pionierplant met taaie, stekelige bladeren die kan overleven in verarmde, vijandige omgevingen en deze zelfs kan verrijken, zodat ze gastvrijer worden voor andere soorten. Hij kan floreren ondanks een ruw, zout en winderig kustklimaat en op zandige gebieden waar zijn wortelsysteem helpt om de duinen te stabiliseren en erosie te voorkomen. In Frankrijk komt de plant voor aan de kusten van het Kanaal, de Atlantische Oceaan, de Middellandse Zee en Corsica. De plant, die al sinds de middeleeuwen in tuinen wordt gekweekt, werd tussen de 17e en 18e eeuw op grote schaal geoogst in Engeland en Europa. Hij diende als voedsel voor gemeenschappen tijdens perioden van hongersnood en kon ook gebruikt worden om marshmallow op smaak te brengen dankzij de zoete smaak van de wortels, vergelijkbaar met die van de wortel. In de geneeskunde is zeedistel al sinds de Oudheid bekend als geneeskrachtige plant. Traditioneel wordt het erkend om zijn vochtafdrijvende, ontstekingsremmende, pijnstillende, afrodiserende en ook antimicrobiële en antioxiderende eigenschappen.